Mode als spiegel van cultuur

Wanneer ik aan mode denk, zie ik nooit alleen stoffen, silhouetten of kleuren. Voor mij is mode altijd een weerspiegeling van iets groters. Het is een deel van onze geschiedenis, onze cultuur, onze veelzijdige wereld.

Onlangs, tijdens een wandeling door de Nouvelle Cathédrale de la Major in Marseille, voelde ik dat opnieuw. Je kijkt naar de vloeren, de gewelven, de mozaïeken – en plots herken je vertrouwde lijnen en patronen. Bloemen, sterren, ornamenten… en je beseft: dit zijn dezelfde vormen die we vandaag terugzien in het monogram van Louis Vuitton, in het klavertje van Van Cleef & Arpels, in de borduursels van Valentino, in de barokke collecties van Dolce & Gabbana, of in de krachtige grafiek van Balmain.

Het lijkt alsof ontwerpers rechtstreeks hebben afgekeken van het verleden – uit kerken, paleizen, kunstwerken – en hun ideeën hebben meegenomen. Maar eigenlijk is het veel eenvoudiger: mode is altijd verbonden geweest met kunst, religie en cultuur. Het is als een spons die beelden, betekenissen en symbolen opzuigt die eeuwen geleden al door mensen zijn gecreëerd.

En wanneer wij een jurk aantrekken of een tas in onze handen houden, dragen we niet alleen een kledingstuk of accessoire. We dragen een klein fragment van erfgoed, een stukje code die de mensheid eeuwenlang heeft opgebouwd.

Mode versiert ons niet alleen. Ze vertelt een verhaal. Het verhaal van wie we zijn, waar we vandaan komen en waarnaar we onderweg zijn.